"Yirmi yıl sonra otuz yedi yaşına bastığın o günlerde dünyadaki bütün kötülüklerin, yani yoksulların bu kadar yoksul ve akılsız olmalarının ve zenginlerin bu kadar zengin ve akıllı olmalarının, kabalığın, şiddetin ve ruhsuzluğun, yani sende ölme isteği ve suçluluk duyguları uyandıran herşeyin nedeninin herkesin herkes gibi düşünmesi olduğunu en sonunda anlamış olacaksın," dedi. "Bu yüzden herkesin ahlaklı gözükerek aptallaştığı ve öldüğü bu yerde, sen ancak kötü ve ahlaksız olarak iyi olunabileceğini seziyorsun. Ama bunun da korkunç bir sonucu olacağını anlıyorsun" (Kar, O. Pamuk s.147)
