a. Kafan karışık...
b.Öyle olmadığını söyleyemem...
a.Peki nasıl bu kadar soğuk kanlısın?
b.Karışık olan düzmecedir!Kendimi gerçeğe bırakırım..planlamam...
a.Gerçek olduğundan nasıl bu kadar eminsin?
b.Gerçek benle huzur verici bir yerden konuşur. Ben sadece sahneyi hazırlarım...
a.Ya karmaşa ve kaos..?
b.Sahnede onlara yer yoktur çünkü rol yapmayı bilmezler..
a.Pek mantıklı gelmiyor..!
b.Mantıkla açıklanamayan olaylar vardır... İnkar edenleri bile inananlara dönüştürür. Tapınılan, bazen büyük bir güç çoğu zamanda karmaşa ve kaostur. Karmaşa ve kaos iman ettirir. Sahne kendisidir..
a.!!??
b.Hayal gücün odaklanmamışsa gözlerine güvenemezsin, gözlerinle gördüğün başka ne olabilir ki? HAYAL ET düzensizliği göreceksin!!
a.Çok basitsin,aynı zamanda itici bir konuşman var, üstelik herşeyi bildiğini düşünüyor gibisin, gerçekte benim kim olduğum umrunda bile değil, sıkıcı, ukala, kendini bilmez birisin...
b.Sen ne bilirsin ki? Benim bilmediğimi mi?
