Sıradanlık

Sabahtan beri üç defa dışarı çıktım mart ayından beri ise sürekli çıkıyorum dışarı pek tabi. Gerek iş olsun gerek eğlence gerek gündelik işler.

Bugün evimizin neşesi viko dayıyla (kendisi kedimiz olur) garip bir ilişki kurduk. Ne zaman eve gelsem kapıda beni karşılayıp yerlere kadar selam verip halimi hatırımı sorarmış gibi suratıma baktı ben de ona baktım. Bu gün üç defa bakıştık öyle mal mal.

Eve her gelişimde elimde bir torba vardı. Hepsini bir anda almayı unuttuğum küçük ufacık şeyleri 3 farklı zamanda alma mallığına haiz oldum. Neyse bu viko ya yaradı. Çocuklar gibi şen oluverdi her defasında. Ben de onu kırmadım. Her eve gelişimde elimdeki torbayı holün ortasına bırakıverdim. Üstüne bir güzel yattı her defasında. Torbayı hışırdattı falan. İçindekini merak etmiyormuş gibi yapıp hafif hafif patiledi torbayı. Ne çakal olduğunu kendisi de biliyor. Her patiden sonra dönüp suratıma baktı. Dayanamayıp her defasında mama verdim ona. Hoşuna gitti puştun tabi. Aslında bugün çok yedi pezevenk.

Elimde yapılması gereken üç şey vardı bugün için. Kitap okuyacağım, yurt dışı eğitim burslarını araştıracağım ve işle ilgili birkaç sorun çözeceğim. (İş yapmak benim için sorun çözmek demek oldu nedense. Bildiğiniz gibi değil baya bir stres demek bu.) Yaptım mı yaptım. Ama üçüncü adıma gelince bir tökezledim.İmdadıma viko dayı yetişti. Yan sandalyeden sallana sallana geldi önce bilgisayarın üzerine çıktı bir baktı bana sonra kucağıma yumuluverdi puşt herif. Dedim gel gidelim. Masadan kalkıp üçlü koltuğa geçtik. Başladık bu yazıyı yazmaya. Kendisi şu an en sevdiği sandalyenin üzerinde pinekliyor canı sıkıldı herhalde. Çok da güzel uyuyo allahsız dört patisi de sarkıyor sandalyeden kuyruğu da ağzına girecek neredeyse. Arada geriniyor falan.

Bu arada R.Kelly nin I believe I can Fly parçası da ne manik piskopat bir parça öle. Şarkının bir yerinde uçmayacağın varsa da zorla uçurtuyorlar, havaya değil yere doğru ama. Çünkü bası ve sesi sonuna kadar açmışım bir böğürdü koltuktan düşücektim. Çok abartmıyım bir irkildim :)

Günün sonunda 80 lerden müzik dinleyip basit viteste takılıyorum. Arada detaylanır ya hayat anlamazsın falan şimdi dümdüz. Kafa da normal işin ilginci.