Memlekette yavaştan kriz boy boy gözüküyor...

Yeni bir başlangıç daha lazım gerçi süreklileşmiş yenilikler de sıkıyor ya bu da bir hayat ritüeli herhalde...

Şimdilerde bende olanlar bi girişimcilik hikayesi sanırım... Ege üniversitesinde boyuma posuma bakmadan yeni bir birim kurmak için planlara, hayallere, seraplara gark oldum. Bir inanç var; "İstersek yaparız abi!!"

Son zamanlarda Ege'de onlarca part-time öğrencisini işten çıkardılar, mevzu biraz yasalarla biraz da bütçelerle alakalı ama öngörüm şudur ki kadrolaşmak için ilk adım bu üniversite bünyesindeki çalışanları ve iş sahalarını yeniden organize ediyor. E bize de krizle karışık bu durumu fırsata dönüştürmek kalıyor. Olur mu? Krizi fırsata çevirmek; sayın Tayyip Bey'e göre olmaz herhalde... Bakıcaz...

Ceplerde kelebekler, kafada helüyalar, etrafta gerekli gereksiz herşey ( insana tercih hakkı da tanımıyolar artık...) bu girişimciliğin sonu var mı ki?

Bu arada ilk yazı buraya hayırlısı olsun...